Kontrakty terminowe na WIG20 co prawda w czasie piątkowej sesji nie spadały bardzo mocno i dynamicznie, jednak rynek systematycznie schodził niżej. Ostatecznie kurs znalazł się w strefie 1990 –2000, o której pisaliśmy od pewnego czasu jako jednym z głównych celów zniżek. W tym miejscu bowiem występuje równość dużych korekt na interwale dziennym.
Ponadto – patrząc przez pryzmat intradayu – w rejonie wsparcia intra 1987-93, na którym kurs się zatrzymał, można było wyznaczyć punkt, w którym występuje zależność 161,8% między falami spadkowymi na interwale M15.
Warto jednak przyjrzeć się całej bieżącej fali spadkowej intra pod kątem porównania jej długości do pierwszej fali spadkowej, która rozpoczęła się na poziomie 2206 w końcówce marca. Równość tych fal - jeśli przyjmiemy, że korekta między nimi zakończyła się na poziomie 2208 i miała charakter korekty pędzącej - występuje na poziomie ok. 2275.
Podsumowując, nie można wykluczyć, że rynek po ewentualnym małym odbiciu ruszy jeszcze w kierunku 2270+ i dopiero tam nastąpi próba mocniejszego odbicia.
Inna opcja to odbicie już teraz od równości dużych korekt na D1 (1990-2000). Mając jednak na uwadze mocne spadki na rynkach bazowych, trzeba przede wszystkim wskazać, że ewentualne wybicie zarówno 1990-2000, jak i 1970+, otworzyłoby drogę do 1930+-50+.
Thông tin và ấn phẩm không có nghĩa là và không cấu thành, tài chính, đầu tư, kinh doanh, hoặc các loại lời khuyên hoặc khuyến nghị khác được cung cấp hoặc xác nhận bởi TradingView. Đọc thêm trong Điều khoản sử dụng.